Freerunner en influencer: Noa Diorgina Man leeft haar droomleven
Freerunner en influencer: Noa Diorgina Man leeft haar droomleven
Op volle snelheid van het ene gebouw naar het andere springen, over muurtjes klimmen, liefst met een backflip tussendoor. Noa Diorgina Man is wereldtop in parkour en freerunning. En met haar spectaculaire stunts is ze een hit op social media.
Als Noa Diorgina Man over straat loopt, dan kan het maar zo zijn dat ze ineens de kriebels krijgt en over een hek wil springen, of op een dak wil klimmen, of een balkon. “Dat is iets wat je niet kunt afleren”, vertelt ze. “Het is ook superleuk, want je kan de sport overal doen. Je hebt eigenlijk niks nodig.”
De 20-jarige Delftse is één van de beste freerunners ter wereld. Op haar zevende kwam ze voor het eerst in aanraking met deze spectaculaire sport. Daarvoor deed ze aan surfen. “Maar ik wilde liever van mijn plank afspringen dan erop blijven staan”, lacht ze. “En ook in het zand probeerde ik vaak salto’s te doen, wat best wel gevaarlijk is als je geen idee hebt wat je aan het doen bent. Mijn surfcoach kende iemand die een freerun-school had opgericht en hij dacht dat ik daar wel goed thuishoorde.”
Dat bleek een goede inschatting. Noa had haar sport gevonden. “Ik deed het al voor ik wist wat het precies was.”
Wat is het verschil tussen freerunning en parkour?
Parkour is ontstaan in het Franse leger in de jaren zestig. Een officier zocht naar manieren voor zijn manschappen om zich zo snel mogelijk te verplaatsen over diverse obstakels. In de jaren tachtig is dit verder ontwikkeld tot een sport. De deelnemers begeven zich zo snel en efficiënt mogelijk over een bepaald traject, meestal in de buitenlucht in een stedelijke omgeving. Hierbij maken ze gebruik van muren, hekken, trappen en ander straatmeubilair. De nadruk ligt hier op snelheid.
Freerunning lijkt op parkour, maar er is meer ruimte voor creativiteit en stijl. De deelnemers doen tijdens hun flow een aantal flips, sprongen en andere acrobatische elementen, ook als dit ten koste gaat van de snelheid.
Voor de energieke Noa is freerunning de perfecte uitlaatklep. “Je blijft jezelf uitdagen: als je een enkele salto kan, wil je een dubbele, als je dat kan wil je een triple. Het heeft geen rem. En ik vind het heel tof dat je bij freerunnen je eigen stijl kunt ontwikkelen. Als je meer van springen houdt, dan doe je verre sprongen, als je van salto’s houdt dan leg je je meer daarop toe. Het is heel breed.”
Hak afgebroken
Salto’s, sprongen, challenges; Noa krijgt vaak de vraag of haar sport niet gevaarlijk is. Maar ze kent haar grenzen. “Mensen die het professioneel doen, weten precies wat hun lichaam kan. Die weten of ze een sprong kunnen wagen en welke tricks ze kunnen. Daar trainen ze elke dag voor. Dus met die gevaren valt het reuze mee. Ik ga ook niet van dak naar dak als ik weet dat ik de afstand niet haal. Ik weet precies wat mijn max afstand is, dus als het van dak naar dak een stuk korter is, dan weet ik dat ik die sprong kan doen.”
Haar grootste blessure liep ze nota bene op tijdens het shoppen, toen ze van een trap viel. “Ik brak daar een stuk van mijn hak af. Maar dat kwam dus helemaal niet door het freerunnen. Het was een marmeren trap in een winkelcentrum en ze hadden net wat planten water gegeven, dus het was heel glad. Als je gaat freerunnen verken je van tevoren de omstandigheden. Dan weet je of het glad is of niet. Maar dat was nu dus niet het geval.”
Als je aan topsport doet, dan zoek je de grenzen op, zegt Noa: “Het is logisch dat je jezelf uitdaagt. Dat doen we op een veilige manier. Als je iets nieuws aanleert, kan je beginnen met matten als ondergrond, dan kun je naar zand en dan naar gras. Zo kun je het opbouwen qua impact als je valt. Wedstrijden zijn vaak op hout. Dat is chiller dan steen, maar nog altijd een stuk harder dan zand. Dus je moet goed weten wat je kan.”
Anderhalf miljoen likes
Over uitdagingen gesproken: in Rotterdam sprong ze op een paal, die meters van de kade in het water stond. De video kreeg meer dan anderhalf miljoen likes op Insta. Met 112.000 volgers op TikTok en meer dan 450.000 op Instagram heeft Noa Diorgina een grote schare fans op de socials. “Ik vind het superleuk om video’s te plaatsen op social media. Dat doe ik al sinds ik heel jong was. Het is een soort dagboek voor me. Ik edit de video’s zelf en bepaal ook zelf wat ik post. Ik heb natuurlijk wel mensen nodig die me filmen. Mijn vriend is daar nu de dupe van, haha. Die filmt bijna alles wat ik doe. Vroeger deed mijn moeder dat.”
Sinds anderhalf jaar heeft Noa haar middelbare school afgerond. Dankzij haar video’s en sponsors kan ze zich volledig focussen op haar sport. “Dat is echt mijn droomleven,” zegt ze. “Dat je alleen daarmee bezig kunt houden. Ik heb nu ook een A-status bij NOC*NSF. Dat is superfijn want daardoor krijg ik meer ondersteuning vanuit de bond en kan ik nog gespecialiseerder trainen.”
Girls only
In 2021 deed Noa mee aan de Red Bull Art of Motion. Het is een van de grootste wedstrijden in haar tak van sport, vergelijkbaar met een wereldkampioenschap. Met haar zestien jaar was ze de jongste deelnemer ooit. Toch won ze het prestigieuze evenement. “Toen ik net begon met freerunnen keek ik die wedstrijd al en wilde ik daar heel graag ooit aan meedoen. Dat was echt een doel. Die won ik dus meteen.”
Het is de overwinning waar ze het meest trots op is, samen met de FIG World Cup Parkour, afgelopen mei in Amsterdam, waar ze kampioen werd in de categorieën speed en style.
Mensen die het professioneel doen, weten precies wat hun lichaam kan
Tegenwoordig is freerunning een snel groeiende sport. Noa ziet talloze talenten om zich heen. “Toen ik begon was ik het enige meisje in de les, nu hebben we girls only-lessen. Dus dat zegt wel heel veel. Met de nieuwe generatie zijn er zoveel goeie mensen, superjonge jongens die de tofste tricks doen. Dat is echt heel gaaf. Je ziet dat de sport aan het groeien is. Ook dat kinderen al op jonge leeftijd beginnen, wat heel erg gaat helpen in de toekomst.”
World Games
Van een paar internationale wedstrijden toen Noa begon, zijn er nu talloze toernooien: EK’s, WK’s, een serie World Cups. En de sport maakt ook deel uit van de World Games, het grootste evenement voor niet-olympische sporten. In augustus vindt het plaats in het Chinese Chengdu. Noa is namens TeamNL van de partij. “Het valt mee hoe nerveus ik ervoor ben, want ik heb er oprecht heel veel zin in. De vorige keer was ik zestien. Ik ben echt heel blij dat ik er nog een keer naartoe mag.”
Bij de laatste editie, drie jaar geleden in het Amerikaanse Birmingham, won Noa goud bij het freerunnen en zilver op het onderdeel parkour. Maar dat biedt geen garantie voor nieuw succes, weet Noa. “De concurrentie is echt veel breder geworden. Er zijn heel veel goeie meiden uit andere landen. Ik ga gewoon heel goed mijn best doen en hopelijk kom ik met twee podiumplekken naar huis.”
Zoals alle deelnemers aan de World Games, hopen ook de freerunners dat hun sport in de toekomst olympisch wordt. Voor Los Angeles 2028 zit dat er niet in want dat programma staat al vast, maar Brisbane 2032 zou kunnen. “Dat zou heel mooi zijn”, vindt Noa. “Dat is echt een droom hoor, aan de Olympische Spelen meedoen met freerunnen. Dat je dan voor je land kan uitkomen lijkt me echt heel tof. Een mooie eer om te doen.”
