Annelous Lammerts is nog steeds verslaafd aan de wind

Annelous Lammerts (29) behoorde tot de wereldtop van het freestyle kitesurfen. Maar nadat het kitefoilen op het programma van de Spelen werd gezet, wisselde ze van discipline om haar olympische droom na te jagen. “Het was wel moeilijk om weer de slechtste te zijn.”

“Ik volgde de Olympische Spelen altijd op de voet. Ik vind het zo mooi dat het één evenement is in de vier jaar. Sommige sporters werken er hun hele leven naartoe en dán moet het gebeuren. Dat vond ik altijd heel erg interessant. Dat je precies op dat moment zo goed kunt presteren.”

Annelous Lammerts vertelt hoe ze ‘vroeger’ naar het grootste sportevenement ter wereld keek. Maar zelf had ze die olympische droom nooit. Simpelweg omdat haar sport, kitesurfen, niet op het programma van de Spelen stond. De Zeeuwse was vijftien toen ze voor het eerst ging surfen achter een vlieger. “Ik was meteen verslaafd aan de wind”, vertelt ze. “Elke dag met wind stond ik op het strand. Ik kom uit een groot gezin en dat was voor mij de manier om lekker zelfstandig mijn eigen ding te doen.”

Zeventien kilometer fietsen
Van haar woonplaats Schuddebeurs fietste ze zeventien kilometer naar de Brouwersdam, om daar het water op te gaan. “Het is een supermooie spot. Er ligt een grote zandbank buiten en die houdt alle golven en stroming tegen. Dus dat maakt het een hele veilige spot om het te leren.”

Twee jaar later begon ze met freestyle wedstrijden en kreeg ze een baan bij de surfshop Natural High op de Brouwersdam. “Als er genoeg wind stond mocht ik een uurtje eerder weg om te surfen. Zij waren ook mijn eerste sponsor. Die mannen zagen die passie en zorgden ervoor dat ik tussen het werk door af en toe kon kiten. Dat heeft me heel erg geholpen.”

Op haar achttiende verjaardag stapte Annelous op het vliegtuig naar Brazilië, waar in de Europese winter de professionals trainen. Ze vertoefde vier maanden onder de beste kiters ter wereld. “Je ziet ze tricks doen, ze geven je tips. De progressie ging snel. Ik ben best wel competitief dus als ik iemand een trick zie doen, wil ik dat ook. Honderdduizend keer proberen en onderuit gaan. Maar als je doorzettingsvermogen hebt dan kom je een heel eind.”

Gipsy lifestyle
Terug op het oude continent ging ze de European Tour doen. In 2012 werd ze Europees kampioen. Van het prijzengeld kon ze de volgende trip weer betalen. “We hadden een groepje Nederlanders en gingen met z’n allen in een camper naar die wedstrijden. Het was echt een gipsy lifestyle”, vertelt ze met een brede lach. “Het ging ook nooit om het geld verdienen. Je wilde presteren op het hoogste niveau.”

In 2019 maakte het IOC bekend dat kitefoilen was opgenomen in het programma van de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. Annelous: “Kiteracen bestond al, maar dat is op een normaal board. Dat trok me toen niet echt. Ik vond het freestyle heel gaaf en kreeg een kick van het door de lucht vliegen. Maar toen kitefoilen olympisch werd dacht ik: dat is toch wel heel gaaf. Want als fanatiek sporter zijn de Olympische Spelen toch het hoogst haalbare.”

Andere techniek
Oud-wereldkampioen windsurfen Caspar Bouwman begon namens het Watersportverbond een project om een Nederlandse kitefoiler naar de Spelen te krijgen. Hij plukte een aantal jonge talenten van het strand en ging daarmee trainen. Ook Annelous werd benaderd, maar zij kon op dat moment de overstap nog niet maken. “Ik zat midden in mijn freestyle-carrière. Ik verdiende er genoeg geld mee om van te leven. Ik had sponsors. Dus ik kon het niet meteen loslaten. Maar toen kwam ik begin 2020 door corona thuis te zitten en had ik ineens wel heel veel tijd. In de loop van het jaar mochten de kiters langzaam weer wat gezamenlijk gaan doen, omdat het een buitensport is. Toen ben ik met die jongens en meiden gaan meetrainen.”

Maar racen is een totaal andere discipline dan freestyle. In plaats van tricks doen op de golven, is het gewoon zo hard mogelijk naar een boei varen en terug. Bovendien zit er ook nog een foil onder het board, een verlengd zwaard, waardoor de plank boven het water wordt uitgetild en je nog sneller gaat. “In het begin was het gewoon leren foilen,” blikt Annelous terug. “Omgaan met het materiaal. Je hebt een heel andere techniek en gebruikt andere kites. Ik kon links en rechts wat materiaal lenen en zo kon ik proeven of het wat voor me was.”

“Maar daarna was het vooral de tactiek, de strategie, de wind kunnen lezen. Dat was echt compleet nieuw. En dat is uiteindelijk wel waar het om draait. Want iedereen gaat uiteindelijk ongeveer even hard. Maar de beste beslissingen kunnen nemen terwijl je met zestig kilometer per uur over het water vliegt, dat maakt het verschil.”

Expertise
 “Het was wel moeilijk om weer de slechtste te zijn. Maar ook enorm motiverend. Dus toen besloot ik er full voor te gaan. Het is best wel pittig als je in je eigen discipline tot de top van de wereld behoort en dan weer helemaal onderaan moet beginnen. Maar ik zag de enorme expertise die hier bij het Watersportverbond ligt, ik sprak met mijn coach Casper, ik sprak met Marit Bouwmeester, Kiran Badloe, Dorian van Rijsselberghe, die allemaal gouden olympische medailles hebben gewonnen. Wetende dat die kennis en expertise erachter zitten, gaf me dat vertrouwen om er in zo’n korte tijd nog voor te gaan.”

“Ik kom net terug van een trainingskamp in Marseille. Daar zat ik in het huis met de ILCA-dames (de zeilklasse waarin ook Marit Bouwmeester uitkomt, RS). Je ziet elkaar dagelijks, je kookt samen, je eet samen, je bespreekt wat er gebeurt. En dan leer je veel van elkaar. Bijvoorbeeld dat het zelfs voor een olympisch kampioen niet elke dag makkelijk gaat en dat zij ook kan worden overvallen door de omstandigheden. En tegelijkertijd zie je ook hoe dedicated zij zijn in wat ze doen.”

Aankomen
Volgens Annelous is de kans klein dat ook het freestyle kitesurfen op termijn olympisch wordt. Daarvoor is deze variant te afhankelijk van een stevige wind. “Met een olympische sport moet je zeker zijn dat je op de geplande dag kunt varen”, weet ze.

Het racen kan al bij lichte wind. Dat betekent ook dat onder krachtiger weersomstandigheden de zwaardere deelnemers in het voordeel zijn. Sinds haar overstap is Annelous tien kilo aangekomen. Ze heeft het er graag voor over. “Ik doe het uit passie. En als er dan zo’n mooi doel als de Olympische Spelen op je pad komt, dan ga je daar helemaal voor. Maar als ik zou stoppen dan denk ik dat ik nog steeds elke dag met wind op het water zou staan. Ik ben nog steeds verslaafd aan de wind.”