Softbalster Suka van Gurp: “Ik breng energie en rust in het team”

Van haar roots op Curaçao via de collegeteams in de VS; softbalster Suka van Gurp groeide uit tot een van de beste tweede honkvrouwen ter wereld. Met haar ervaring laat ze ook de andere speelsters van Team Kingdom of the Netherlands beter presteren.

“Als het volkslied wordt gespeeld, dan zing ik niet mee. Ik buig mijn hoofd wat naar voren, sluit mijn ogen en doe een gebed. Het is een moment voor mezelf. Ik bedank God dat ik hier kan staan, dat we er een mooie wedstrijd van gaan maken, dat we kunnen genieten en dat ik er zonder blessures weer uit kom…”

Softbalster Suka van Gurp vertelt over het ritueel dat zij heeft aan het begin van iedere interland. De tweede honkvrouw is één van de routiniers van Team Kingdom of the Netherlands. Zodra de laatste klanken van de volksliederen zijn weggestorven, is ook de ingetogenheid verdwenen. Ze praat, wijst en geeft aanwijzingen aan haar medespeelsters. Een rol die ze in overleg met bondscoach Saskia Kosterink op zich heeft genomen. “Ik breng energie”, zegt Suka daarover. “Tegelijkertijd breng ik ook rust in het team. Maar ik ben verder nooit zo bezig met leiderschap. Ik help als ik zie dat dat nodig is. Ik doe mijn best om mijn rol in te vullen en zoveel mogelijk lol te hebben met elkaar.”

Major League Baseball

Suka werd dertig jaar geleden geboren op Curaçao. De nationale sport op het eiland is honkbal, dus het duurde niet lang voordat ook Suka met de knuppel tegen een bal sloeg. “Veel jongens van Curaçao spelen in de MLB (Major League Baseball in de Verenigde Staten, RS). Ook spelen er veel op andere levels. Bij mij zat het echt in de familie: mijn moeder heeft op een heel hoog niveau softbal gespeeld, mijn vader deed aan honkbal, mijn opa en broer ook. Als klein meisje ben ik begonnen met honkbal. Toen ik negen of tien was ben ik overgestapt naar softbal.”

Op haar zestiende verhuisde Suka naar Florida, waar ze Sportpsychologie ging studeren. Uiteraard in combinatie met haar sport. “Het was altijd mijn droom om in Amerika te spelen”, zegt ze. “Op Curaçao kan het nooit zo groot worden. Ik zag het als een kans om mijn carrière een impuls te geven.”

“Ja, ik was jong, maar ik vond het helemaal niet spannend. Ik had er gewoon heel veel zin in. Als ik met iets bezig ben wat ik heel leuk vind, dan wil ik alles doen om mijn doel te behalen. Het maakt niet uit waar ik ben. Ik kan me snel aanpassen en daar plezier uithalen.”

Tien jaar geleden werd Suka gebeld door de toenmalige bondscoach Juni Francisca. Hij vroeg of ze geïnteresseerd was om voor het Koninkrijksteam te spelen. De eerste jaren trainde ze mee in de zomermaanden en speelde en studeerde ze de rest van het jaar in de VS. Sinds 2019 woont Suka in Amsterdam en is ze volledig aangesloten bij het nationale team. In de competitie komt ze uit voor Sparks uit Haarlem.

Beste tweede honkvrouw van de wereld

Vorig jaar werden de softbalsters van Team Kingdom of the Netherlands vierde op het WK in Canada. Nooit eerder eindigde een Europees team zo hoog. In de strijd om het brons was de thuisploeg te na verlenging met 11-7 sterk. “We kwamen net te kort”, blikt Suka terug. “Maar hoe we daar hebben gespeeld, was de highlight in mijn carrière bij het Nederlands team. We kwamen daar als underdog, maar als team hebben we daar heel goed gepresteerd.”

Suka zelf werd door de wereldsoftbalbond als beste tweede honkvrouw opgenomen in het allstarteam. “Het was de eerste individuele prijs die ik heb gewonnen, en dan op zo’n world stage. Daar ben ik heel trots op. Tijdens een toernooi ben ik daar niet mee bezig. Ik wil gewoon elke wedstrijd zoveel mogelijk nullen maken. Maar als je die verkiezing dan na afloop hoort, dan is dat de beste individuele prijs die je kan winnen.”

“Welke eigenschappen een goede tweede honkvrouw moet hebben? Je moet veel kennis hebben van het spel, goed kunnen lezen waar de bal naartoe gaat en snel beslissingen kunnen nemen.”

Professional in Mexico

Begin dit jaar werd het tweede seizoen gespeeld van de Liga Mexicana de Softbol, de Mexicaanse profsoftbalcompetitie. Voor het eerst werden er ook buitenlandse speelsters toegelaten, waaronder acht van Team Kingdom of the Netherlands. Suka kwam uit voor de Sultanes uit Monterrey en haalde met haar ploeg de finale. “Dat is echt de beste competitie die ik ooit heb meegemaakt”, blikt ze terug. “Zoals die mensen daar het softbal beleven. Elk weekend zaten er zes- tot tienduizend mensen op de tribune. In de finale zelfs 23.000.”

“Na elke pitch wordt keiharde muziek gedraaid, het publiek blijft je aanmoedigen, van de eerste inning tot de laatste nul. Ik ging daar heel goed op; het geeft me energie. Heel vet om zoiets mee te maken. Ik voelde me daar thuis. Het is een beetje dezelfde cultuur als op Curaçao; als je daar speelt, hoor je ook continu het publiek juichen en schreeuwen. In Nederland is het soms best wel stil.”

Het Mexicaanse seizoen duurde tot eind maart, waardoor de speelsters op tijd weer terug waren in Nederland voor de start van het seizoen in de Softbal Hoofdklasse. Bij het Koninkrijksteam ging de focus onder meer op de World Games in China, waar de top 8 van de wereldranglijst het in augustus tegen elkaar opneemt, en het EK een maand later in Praag, waar Oranje de Europese titel wil heroveren en zich kan plaatsen voor het WK. Gesterkt door de prestatie op het WK, ziet Suka de komende toernooien vol vertrouwen tegemoet: “We hebben laten zien dat we goed genoeg zijn om te kunnen battelen met de beste landen van de wereld.”

“We werken er aan om te kijken waarom we het op het WK niet konden afmaken. We moeten de focus houden om ook van de vijfde tot en met de zevende inning hard te kunnen blijven strijden.”