Windfoilen (m/v) final series

Het zeilen tijdens de Olympische Spelen van Parijs is van 28 juli tot en met 8 augustus. Het windsurfen is van 28 juli tot en met 2 augustus. De wedstrijden worden gevaren op de Middellandse Zee bij Marseille. 

Bij het windsurfen wordt er deze Spelen voor het eerst gevaren op de iQFoil. Deze plank heeft een verlengd zwaard (foil), daarom spreken we ook wel van windfoilen.

TeamNL bestaat uit:

• Luuc van Opzeeland (mannen)

Foto: Luuc van Opzeeland.

Hoe werkt windfoilen precies?

Het windfoilen onderscheidt zich van het gewone windsurfen doordat er onder de plank een vleugelconstructie zit. Hierdoor ontstaat een opwaartse kracht, waardoor de plank boven het water omhoog wordt getild. Door de geringe weerstand zijn de snelheden bij het foilen veel hoger dan bij het traditionele windsurfen.

Ook het format waarmee wordt gevaren is anders. Tijdens de opening series worden er course races, slalomraces en een marathon gevaren. De beste deelnemers plaatsen zich voor de final series. “Het zijn drie verschillende disciplines die getest worden: snelheid, tactisch spel en uithoudingsvermogen”, legt Luuc van Opzeeland uit. “Je moet redelijk allround zijn. De wedstrijden tijdens de opening series tellen niet mee voor de medailles. Uiteindelijk wordt het allemaal op de laatste dag in een paar minuten beslist.”

Historie

Zeilen stond al op het programma van de eerste moderne Olympische Spelen in 1896 in Athene. De wedstrijden konden echter niet doorgaan vanwege het slechte weer. De eerste olympische zeilwedstrijden waren daarom in 1900 in Meulan (ten westen van Parijs).

Sindsdien zijn de categorieën waarin wordt gevaren voortdurend in ontwikkeling. In Marseille wordt er in tien disciplines om de medailles gezeild: vier bij de mannen, vier bij de vrouwen en twee gemengde boten. 

ILCA 6 (v), ILCA 7 (m), 49erFX (v), 49er (m), windsurfen (iQfoil, m/v), kitesurfen (Formula Kite, m/v), Nacra 17 (mixed), 470 (mixed).

Behalve in de 470 en de Formula Kite voor mannen doet TeamNL overal aan mee.

TeamNL heeft bij het windsurfen een naam hoog te houden. De eerste keer dat de sport op de olympische agenda stond, was in Los Angeles 1984. Stephan van den Berg was op het water van Long Beach de beste. Dorian van Rijsselberghe werd in 2012 zijn opvolger en prolongeerde zijn olympische titel vier jaar later in Rio.

Kiran Badloe won het goud in Tokio. De titelverdediger is er deze keer niet bij, omdat elk land in elke klasse maar één boot of deelnemer mag afvaardigen. De plek van TeamNL is gereserveerd voor Luuc van Opzeeland, die de afgelopen jaren bewees iets beter te zijn op de iQFoil dan Kiran.

Bij de vrouwen heeft Nederland één olympische windsurfmedaille. Dorien de Vries won in 1992 het brons.