Rolstoelbasketbal (m) om plaats 5: Nederland - Australië

De regels van rolstoelbasketbal

De regels van rolstoelbasketbal lijken sterk op die van valide basketbal. De grootte van het veld, de hoogte van de basket, en de afstanden tot de vrijeworplijn en de driepuntslijn zijn hetzelfde. Toch zijn er enkele aanpassingen specifiek voor rolstoelbasketbal. 

Een van de opvallende verschillen is dat er geen second dribble-regel bestaat. Een speler mag zo vaak dribbelen, stoppen, en opnieuw dribbelen als gewenst. Wel is er een beperking op hoe vaak een speler de wielen van de rolstoel mag voortbewegen terwijl hij of zij de bal vasthoudt. Na twee keer duwen (pushen) aan de wielen (of hoepels van de wielen) moet de speler de bal dribbelen; anders kan dit resulteren in een loopfout. 

Een andere typische rolstoelbasketbalfout is ‘lifting’. Hierbij mag een speler tijdens het spel niet opstaan of loskomen van de zitting van de rolstoel. 

Uitleg classificatiesysteem 

Rolstoelbasketballers worden geclassificeerd op basis van hun handicap. Elke speler krijgt een score tussen 1 (zwaarste handicap) en 4,5 (lichtste handicap). Het totale aantal punten van de vijf spelers op het veld mag niet hoger zijn dan 14. Hierdoor staat er altijd een mix van hoge, midden, en lage punters op het veld. Lagepunters (1 en 1,5) zitten vaak lager in de stoel met een hogere rugleuning, terwijl hogepunters (4 en 4,5) meestal de centers zijn, hoog in de stoel met een zeer lage rugleuning. 

Dit puntensysteem zorgt ervoor dat teams eerlijk worden samengesteld, waardoor de sport toegankelijk blijft voor atleten met verschillende handicaps.